PODGORA CHORWACJA – PERŁA DALMACJI
PODGORA CHORWACJA – PERŁA DALMACJI
BIURO PODRÓŻY SZCZECIN
Urocze miasteczko Podgora leży u podnóża masywu Biokovo. Stąd też pochodzi nazwa „Pod górą”. Po raz pierwszy istnienie Podgory odnotowano w dokumentach w 1571 roku. Była to jedna z miejscowości zdobytych wówczas przez Wenecjan.
W czasach nowożytnych w jej pobliżu rozegrała się jedna z najważniejszych bitew morskich II wojny światowej. Na pamiątkę tego wydarzenia wzniesiono smukły pomnik nazywany „Skrzydłem mewy” lub „Skrzydłem nietoperza”, który dominuje na wzgórzu nad miastem. Miejscowa ludność nazywa Podgorę – księżniczką chorwackiego Adriatyku.
PODGORA CHORWACJA – PERŁA DALMACJI
Kiedyś symbolem Podgory był tak zwany Prolaz srice (Przejście szczęścia). Kamienisty łuk przebiegał nad przejściem tuż obok morza, jednak w czasie trzęsienia ziemi w 1962 roku uległ zniszczeniu. Mimo to mieszkańcy nadal jeszcze pieszczotliwie nazywają to miejsce Drogą szczęścia.
W ruinach wielu starszych domów w Podgorze – zwłaszcza tych usytuowanych na zboczu gór Biokovo (stara osada Podgora) często można znaleźć miedziane monety, które są częścią pięknej chorwackiej historii. Dawniej wśród mieszczan w czasach panowania Wenecjan istniał zwyczaj, że tradycyjnie pod progami nowych domów zakopywano monety miedziane, które miały, zgodnie z tradycją, przynosić szczęście dla domu. Tradycja ta przetrwała aż do połowy XX wieku.
Istnieje kilka legend związanych z Podgorą.
Jedna z najbardziej znanych lokalnych legend mówi o tragicznej historii Tekli. Podczas rejsu, dziewczyna o tym właśnie imieniu zmarła na żaglowcu. Ojciec załamany śmiercią córki odmówił wrzucenia jej ciała do morza, jak to było w zwyczaju. Płynąc w pobliżu Podgory, znalazł miejsce, które przypominało statek, a rosnące tam cyprysy – maszty. Tutaj pochował ciało córki i jest to, według legendy, pierwszy grób w miejscu zwanym dzisiaj Punta Svete Tekle (Wzgórze Świętej Tekli).
Ciekawym zabytkiem znajdującym się w miasteczku jest kościół św. Rocha. Po raz pierwszy wspomniano o nim w dokumentach z XVII wieku. Z kościołem związane są dwie ciekawe legendy. Pierwsza z nich głosi, że przestrzeń przed kościołem służyła jako miejsce pochówku zmarłych wskutek zarazy. Druga legenda dotyczy brakującej dzwonnicy kościoła, która miała być wykorzystana podczas pierwszej wojny światowej jako baza do strzelania kul armatnich.
Interesującym zabytkiem jest również latarnia morska. Dawniej budynek pełnił dwie funkcje, jako latarnia morska dla żeglarzy i rybaków, a także jako kaplica św. Mikołaja.
Na wzgórzu wznoszącym się obok portu znajduje się pomnik Galebova krila (Skrzydła mewy), który wzniesiony został w 1962 roku ku pamięci założenia zwycięskiej antyfaszystowskiej marynarki dalmatyńskiej w czasie II wojnie światowej
