SANKTUARIUM MARYJNE MARIAZELL
SANKTUARIUM MARYJNE MARIAZELL
BIURO PODRÓŻY SZCZECIN
Mariazell to pięknie położone na wysokości 860 m. n.p.m. pośród otaczających je Alp, narodowe sanktuarium maryjne Austrii, Czech i Węgier z cudownym, wyrzeźbionym w lipowym drzewie, wizerunkiem Maryi trzymającej na kolanach Dzieciątko Jezus.
Historia Sanktuarium ma swój początek w 1157 r. Wówczas, jak głosi legenda, z benedyktyńskiego klasztoru św. Lamberta, położonego pośrodku Alp, wyruszył mnich Magnus, aby krzewić wiarę i założyć nowy klasztor. Mnich ów, niosący ze sobą tylko niewielką figurkę Maryi z Dzieciątkiem lipowym w drzewie został napadnięty przez zbójców. Gdy próbował uciekać, drogę zatarasował mu wielki odłam skalny.
Mnichowi nie pozostało nic innego, jak tylko żarliwie się modlić do Matki Bożej. Skała niespodziewanie za jego plecami pękła, ukazując szczelinę, którą mógł uciec przed zbójcami. W miejscu cudu mnich postanowił – w dowód wdzięczności dla Maryi – wybudować malutką kapliczkę. Poprosił drwali, wracających z pola o jej zrobienie i umieścił tam figurkę. Ponieważ miejsce to swoim wyglądem przypominało zakonną celę, nazwano je Mariazell, czyli celą Maryi.
Budowę kościoła rozpoczęto w 1200 r. Do rozsławienia tego miejsca przyczynił się jednak dopiero Ludwik I Węgierski (ojciec św. Jadwigi, królowej Polski), który po zwycięstwie nad Turkami w 1360 r. odbył dziękczynną pielgrzymkę do Mariazell i swoimi darami przyczynił się do rozbudowy sanktuarium oraz ofiarował obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem w ramie zdobionej herbami ziem pozostających pod jego panowaniem ( w tym również herbem Królestwa Polskiego). Z biegiem lat, mimo braku objawień i cudów, Mariazell zyskiwało na znaczeniu jako centrum wielu pielgrzymek. W 1339 r. papież Bonifacy IX wydał bullę ogłaszającą możliwość uzyskania odpustu zupełnego przez pielgrzymów odwiedzających Mariazell. Matka Boża zyskała tytuł Wielkiej Matki Austrii i krajów niemieckojęzycznych, Matki Ludów Słowiańskich oraz Pani Węgier.
Sama bazylika zachwyca swoją architekturą i wystrojem wnętrza. Godne uwagi są zwłaszcza dwa ołtarze, freski na suficie oraz boczne kaplice, w tym szczególnie Kaplica Łaski z lipową figurką Maryi z Dzieciątkiem.
